سفر بخير، اي قافله سالار

پلاکي از جبهه برگشته‌ام. با عطر و بوي بهشت . آغشته به خون شب‌نشين کانال‌ها! و همنشين انتظار.خاک، مرا دربرگرفت.  خاک تنم را پوشيد. لاله‌اي سرخ جوانه زد. از امتداد غربت غرب مي‌آيم. با شانه‌هاي صبور خاک گرفته خاک جنوب و نگاهي که پي جوي مادري دل نگران است. کانال&z سفر بخير، اي قافله سالار...

گويي دلتنگي‌هايش قاب شده‌اند در گوشه گوشه آسمان؛ تمام راه لبريز از تصوير غربت است؛ غربتي که از غريبانگي‌هاي خواهري در غروب گاهان دل سرازير مي‌شود و مسيري غمگسار از فراق برادر را مي‌سازد .بايد دل بي‌قرار خواهر با ديدار برادر آرام شود. بايد دلتنگي‌ها را از قاب درآورد و زيبا تصوير ديدار را در خاک تا افلاک حک کرد. بايد تمام جاده‌ها پيموده شوند تا فاصله‌ها کنار روند و اندوه فراق در استقبال و آغوش ديدار ناپديد شود.بايد کارواني راهي شود...کارواني در راه است؛ کارواني که براي رهايي از دلتنگي‌هاي آغشته به غربت مي‌کوچد؛ براي رهايي از شراره‌هاي شعله خيز فراق، براي رهايي از فريب و نيرنگ، گويي خبر نيرنگ تا آن سوي مدينه رسيده است.کارواني در راه است؛ کارواني که مرکب رسالت است؛ رسالت خواهر؛ خواهري که زينب‌وار بار ولايت را بر دوش خواهد کشيد. اين‌بار خواهر ديگري از پشت تل زينبيه‌اي در کوير، به روياي ديدار برادر چشم مي‌دوزد.گويي مغز ثانيه‌ها دلهره حادثه‌اي را دارند. ادامه مطلب... سفر بخير، اي قافله سالار...

سفر بخير، اي قافله سالار...

ميان شعله‌ها جان مي‌فشاني پر ققنوسيت را مي‌گشاييتو را با مهر مردم مي‌شناسند خليل اللهي و آتش نشانيشعله‌هاي سرکش و خشمگين و سوزان را فرو مي‌نشاني با دنيايي از دلهره. خط‌هاي سرنوشت بسياري از انسان‌ها به پيشاني تو گره خورده است.سرنوشت‌هاي سوخته را با ابرهاي عشق، به بهار پيوند مي‌زني و هر کجا که قدم مي‌گذاري، اميد جوانه مي‌زند. ادامه مطلب... سفر بخير، اي قافله سالار...

از ابرها نور مي‌چکد.بوي بال فرشتگان، هوا را آکنده است .عطر نفس‌هاي ايزديان در نسيم مي‌وزد و هوا از شکوه شکوفه سرشار است.زمستان است، اما جهان سبز است و زمين در رودخانه شادي تن مي‌شويد. انتظاري شگفت تمام جهان را گرفته و سکوتي پر از تلاطم و خروش در کوچه‌ها ايستاده.امروز، رويدادي شگرف در پيش است.مردم هيچ گاه آسمان را چنين عاشقانه دوست نداشته‌اند.ابرها هيچ وقت چنين عزيز نبوده‌اند. ادامه مطلب... سفر بخير، اي قافله سالار...

در سکوت جاري لحظه‌ها، غنچه‌اي رو به آسمان عشق مي‌شکفد و خانه کوچک باغبان عشق را سرشار از عطر خوش ملکوت مي‌کند .بوي گل ياس، دوباره در کوچه‌هاي مدينه مي‌پيچد و دل‌هاي عاشق را به وجد مي‌آورد. همهمه‌اي در گوش شهر مي‌پيچد؛ طوباي رسالت دوباره به بر نشسته و ستاره‌اي ديگر بر خانه وحي فرود آمده است.لبخند بر لبان علي و زهرا شکوفاست و گرمي‌ بوسه‌هايشان گونه‌هاي طفل را گلگون کرده است.خوش آمدي، اي پرستار ساقه‌هاي شکسته کربلا!اي عزيز خاندان ‌هاشم، «عقيله» بانو! ادامه مطلب... سفر بخير، اي قافله سالار...

ياس ها امروز بوي اشک مي دهند. ايام فاطميه که مي‌رسد، دل‌هاي عاشق و بي‌قرار، «سرود غم» مي‌خواند و... منظومه اندوه مي‌سرايد.وقتي يک بوستان، خزان زده شود؛ وقتي يک گل، پرپر گردد؛ وقتي بلبلي به هجران گل مبتلا شود؛ چه مي‌ماند؟ جز فصل ناليدن و موسم گريستن؟ فاطميه، همان فصل و موسم است. داغ غربت علي(ع)، کوه‌ها را از هم متلاشي مي‌کند، اما فراق فاطمه، تنها علي را داغدار نکرد، بلکه چشم فضيلت‌ها در داغ ميوه دل پيامبر، خون گريست و ديدگان ارزش‌ها، همواره گريان آن مظلومه تاريخ ماند. آسمان دل شيعيان ابري است و هواي چشمان‌مان به ياد «رنج فاطمه» و «غربت علي»، باراني است.امروز ما، در فاطميه‌اي به وسعت تاريخ، سر بر شانه «مظلوميت شيعه» مي‌گذاريم و آرام مي‌گرييم.اي به خاک آرميده افلاکي!شهادتت، به «حق» شهادت مي‌دهد و «رفتن»ات، «رفته»ها را به يادها مي‌آورد.خفتنت درخاک تيره، خفتگان تيره روز را بيدار مي‌کند.مزار پنهانت، پ سفر بخير، اي قافله سالار...

از گذشته‌اي دور تا به امروز اين آرزوي هر مسلماني بوده تا در اماکن مقدسي که محل هبوط ملائک و محل برگزاري مراسم معنوي مختلف است، به خاک سپرده و بهره‌اي از اين برکات نصيبش شود، اما به نظر اين آرزو براي عده‌اي به امري محال و دست نيافتني تبديل شده، چرا که هزينه مسکن ابدي در اين اماکن از هزينه مسکن در دنياي فاني بيشتر شده است .هم‌جواري با معنويت و همراهي با زائران كويش به عالمي مي‌ارزد و ارزش دارد تمام سرمايه عمرت را بدهي تا همين يک تکه قبر کوچک را در آن بارگاه عزيز به دست بياوري.حرم امام رضا(ع)، خواجه اباصلت، خواجه مراد، خواجه ربيع و موارد مشابه نمونه همين مکان‌هاي مقدسي است که قبرهايشان با ارزش ريالي هر روز بالاتر مي‌روند و خريد قبر در داخل محوطه آن‌ها کمتر از مسکن و خودروهاي لوکس در دنياي امروز نيست. حتي در مواردي هزينه خانه ابدي در آن‌ها سر به فلک هم مي‌کشد. البته به دست آوردنش زياد سخت نيست، فقط يک جيب پر پول مي‌خواهد، پولي که نه به اندازه يک قطعه حدود يك اتاق دو متري در زمين خالي باشد، بلکه به اندازه يک آپارتمان لوکس آب بخورد! سفر بخير، اي قافله سالار...

حريق دامنه دار، بهار را با خود مي‌برد و پاييز بلافاصله پشت در خانه بهار فرامي‌رسيد. دلم آنجا بود؛ آنجا که خاکستر و شعله، توامان بر گيسوان جوان آوار مي‌شد و سوره سوره عشق را بي مهري کينه يک شبه پير مي‌کرد. کابوس نبود؛ حقيقت بود.  افسوس! هيچ کس به هواداري شاخ و برگ معصومي که در طوفان نخوت پرپر مي‌شد، برنخاست و هيچ دستي نبود تا دست‌هاي کوثر تنها را در معرض کولاک خانه‌برانداز، در دست بگيرد. ناگاه بادي مهيب در خانه بهار را به سمت آتش گشود، و بانوي معصوم خانه، پشت در يکه و تنها به ديوارهاي غربت خود اصابت کرد؛ به ديوارهاي پيمان شکستن قبيله خيانت. ...از بندرگاه چشمان حزن آلود بقيع، آواز شرجي خون شنيده مي‌شود. زخمي ترين شکل کلمات، به آينه غزل رو آورده است . ادامه مطلب... سفر بخير، اي قافله سالار...